Ήρθε ή όχι το «τέλος της μεταπολίτευσης»; Έφθασε το τέλος του δικομματισμού; Υπάρχει ανάγκη και δυνατότητα κυβερνήσεων συνεργασίας; Ποιο είναι το μέγεθος της απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών από την κοινωνία;
Τέτοια ερωτήματα γεννιούνται στο μυαλό μετά την κατάθεση του Α. Βγενόπουλου στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής. Κατηγόρησε για παρανομίες τον υπουργό Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφη, ενώ από τα πυρά του δεν ξέφυγε ούτε ο πρόεδρος του Ο.Τ.Ε. κ. Π. Βουρλούμης. Μιλούσε επί 5 ώρες ως άλλος «καβαλιέρε», απειλώντας και άλλους πολιτικούς που θα «τολμήσουν» να τον κατηγορήσουν χωρίς στοιχεία!
Ο κ. Καρατζαφέρης τον ονόμασε «νέο Κοσκωτά», τον «καταριέται» σύσσωμη η αντιπολίτευση, (η κυβέρνηση σιωπά), αλλά, όλα αυτά εις μάτην!
Καλά κάνει και συμπεριφέρεται με θράσος απέναντι στους αιρετούς εκπροσώπους του λαού, («υπηρέτες του λαού – άρα και δικούς του», τους χαρακτήρισε ο κ. Βγενόπουλος). Έβαλε και την αφεντιά του μαζί με το λαό! Δε φταίει ο Βγενόπουλος. Τη δουλειά του κάνει, νόμιμα ή νομότυπα, ανάλογα με τους νόμους που ψήφισαν οι «υπηρέτες του λαού»!
«Ανεπαισθήτως», (όπως θα έλεγε ο ποιητής), μετέθεσαν οι πολιτικοί μας το κέντρο βάρους των θεσμών, μετά τη μεταπολίτευση. Τοποθέτησαν την οικονομία της («ελεύθερης») αγοράς μπροστά και πάνω από την πολιτική. Θεμέλιος προγραμματικός λίθος της κυβερνώσας παράταξης η «ελεύθερη αγορά» και να’ σου μπροστά της ο κυρ – Βγενόπουλος, τυπικός της εκπρόσωπος, να της βγάζει τη γλώσσα. Μοιράζοντας μηνύσεις τρομοκρατεί, ποινικοποιώντας την πολιτική κριτική και τον έλεγχο. Οι εκπρόσωποι του λαού δεν πρέπει να φοβούνται να καταγγείλουν και να ελέγχουν. Γι αυτό προβλέφθηκε η βουλευτική ασυλία. Τους βουλευτές τους κρίνει ο λαός και όχι ο εισαγγελέας. Τέτοιες καταστάσεις έχουν να ζήσουν από την προδικτατορική εποχή οι εκπρόσωποι του λαού. Τότε που παραπέμπονταν για «προσβολή του Στέμματος»!
Αλλά, (επανέρχομαι): Ποιος επέτρεψε στον κυρ – Αντρέα να κερδοσκοπεί στο χρηματιστήριο, με τις τράπεζες, τις επενδυτικές εταιρείες και τελευταία στο χώρο της υγείας, αν όχι οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις; Αυτές δεν έφτιαξαν το πλαίσιο; Αυτές δεν υποβίβασαν την πολιτική και τους άλλους δημοκρατικούς θεσμούς σε ρόλο θεραπαινίδας των Βγενόπουλων;
