«Τα παλιόπαιδα, τ’ ατίθασα».

Στον τίτλο του εξαιρετικού ευθυμογραφήματος του Νίκου Τσιφόρου μπορεί να αναγνωρίσει ο κάθε Έλληνας ένα κομμάτι του εαυτού του. Η με κάθε τρόπο επιδίωξη της ευδαιμονίας, η άνομη συναλλαγή, το ρουσφέτι, η φοροαπαλλαγή και φοροκλοπή, η ελάσσων προσπάθεια και δεκάδες άλλες «αρετές» της φυλής, συνεπικουρούμενες από τα … «κατορθώματα» ανεύθυνων και ανίκανων πολιτικών ηγεσιών, μας έφεραν προ του «τρομακτικού διλήμματος: «Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε»!
Το δεύτερο σκέλος του διλήμματος, απ’ ό,τι φαίνεται δε θέλουμε να το πιστέψουμε. Εις ό,τι δε αφορά το πρώτο, αξιοσημείωτες είναι οι αντιδράσεις πολλών εξ αυτών που καλούνται και πρέπει «να αλλάξουν». Κραυγάζουν για «αδικία και αναποτελεσματικότητα» των μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση. Από την υποχρεωτική έκδοση αποδείξεων έως τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. (Μόνο οι τραπεζίτες δε διαμαρτύρονται. Αυτοί είναι - ακόμη - στο απυρόβλητο. Κι ας εισηγείται ακόμη και η Μέρκελ τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζικών ομίλων.).
Άξιο μνείας είναι, εξ άλλου, το γεγονός ότι οι φοροκλέπτες, άρπαγες και λωποδύτες είναι αυτοί που … περισσότερο απ’ όλους διαμαρτύρονται για τις ελλιπείς υπηρεσίες του κράτους! Αυτού του ίδιου κράτους, την περιουσία του οποίου όχι μόνον δεν ενισχύουν, αλλά με τις «ιδιαίτερες ικανότητές» τους φρόντισαν να … μειώσουν!
Και μόνον οι φτωχοί και αδικημένοι του συστήματος, παραμένουν αμήχανοι, ανήσυχοι και σιωπούντες, περιμένοντας άλλη μία «καταστροφή». Στο όνομα όλων αυτών των «ξεχασμένων», που κατά πλειοψηφία επένδυσαν τις τελευταίες ελπίδες τους στην παρούσα κυβέρνηση, πρέπει να προχωρήσουν οι αλλαγές. Με ουσιαστική ενημέρωση για το τι γίνονταν πριν και τι επιδιώκεται τώρα. Για το ποιοι θίγονται και ποιοι αναμένεται να ωφεληθούν. Με ουσιαστικότερες αλλαγές, με περισσότερη τόλμη. Αν ο λαός «δει το φως του», δεν έχει κανένα λόγο να μη στηρίξει τις επιλογές της κυβέρνησης. Οι διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος έχουν ατονίσει και το πολιτικό κριτήριο, κυρίως των νέων, είναι υψηλό. Διαφορετικά το δίλημμα «ή αλλάζουμε …» θα αφορά, πρωτίστως, το ίδιο το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Πόσο γρήγορα ξεχνάμε!

Δεν πέρασε καν μια βδομάδα. Σα να μην έγινε τίποτα. Ήλθε η «επικαιρότητα», πραγματική ή «κατασκευασμένη», να σκεπάσει σοβαρά και ασήμαντα των προηγούμενων 24ώρων. Η τρομοκρατία και οι «ευθύνες» του κ. Χρυσοχοΐδη, καθώς και η «καταλυτική» κριτική του κ. Δένδια, επισκίασαν τα πάντα. Ένα απ’ αυτά το κρούσμα «επίσημου - κρατικού» ρατσισμού, που εκδηλώθηκε σε κορυφαία εκδήλωση της Ελληνικής πολιτείας. Στην παρέλαση για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου, στο κέντρο της πρωτεύουσας, από παρευλαύνουσα ομάδα Υποβρυχίων Καταστροφών, (Ο.Υ.Κ.), του λιμενικού Σώματος. «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ» και «Τους λένε “Σκοπιανούς”, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ’ απ’ αυτούς»!
Κάποιος έγραψε ευφυώς: «Είπαν οι … «βάτραχοι», τους Αλβανούς γουρούνια»… .Όμως, δεν είναι γι’ αστεία η περίπτωση. «Βγαίνουμε στα κεραμίδια» και διαμαρτυρόμαστε - δικαίως πολλές φορές - όταν καταγράφονται ανάλογα περιστατικά εθνικιστικού, φυλετικού ή θρησκευτικού ρατσισμού εις βάρος μας, από αλλοεθνείς. Και εμείς, με το πιο «επίσημο» τρόπο, κάνουμε τα ίδια!
Τώρα, αν θα γίνει Ε.Δ.Ε., αν θα τιμωρηθεί ως παρανομήσας ο επίορκος διοικητής της μονάδας επιλέκτων του λιμενικού ή αν το ελληνικό αρμόδιο υπουργείο θα ζητήσει συγγνώμη από την Αλβανία, δε δείχνει να ενδιαφέρει πολλούς.
Ξεχνάμε, βεβαίως, ότι η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης, που φέρνει «όλους εναντίον όλων» και εμάς, ως κράτος και έθνος απέναντι στους ισχυρούς της Ευρώπης και του κόσμου. Μας ενοχλεί η υποτίμηση και θεωρούμε άδικη και ρατσιστική την αντιμετώπιση του focus και άλλων μέσων ενημέρωσης, ηγετών και κυβερνήσεων. Ξεχνάμε ότι κι εμείς κάνουμε τα ίδια στους πιο αδύναμους από εμάς: τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αλήθεια, έχουμε δικαίωμα να παραπονιόμαστε;
Και ένας τελευταίος προβληματισμός: Πόσο καλλιεργείται η «εθνική συνείδηση» της νεολαίας μας, των μαθητών, με τέτοιου είδους παρελάσεις; Είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη, τουλάχιστον, που βάζει τους μαθητές να παρελαύνουν … ως βατραχάνθρωποι.