Άλλοι παπάδες ήρθανε άλλα βαγγέλια φέραν.

Έγινε προχθές η συνάντηση πρωθυπουργού - αρχιεπισκόπου και σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις «σε καλό κλίμα»! Αλίμονο… Τώρα, δεν έχουμε τη «δεξιά του Κυρίου», ούτε πρωθυπουργό που υπέγραφε για τις ταυτότητες. «Άλλοι παπάδες» ήρθανε, λοιπόν, αλλά το αν «φέρανε άλλα βαγγέλια», μένει να αποδειχθεί.
Ο κ. Παπανδρέου, δεδομένης και της κακής οικονομικής συγκυρίας, μίλησε για την ανάγκη φορολόγησης της ακίνητης εκκλησιαστικής περιουσίας που χρησιμοποιείται για εμπορική χρήση, τονίζοντας ότι πρέπει και η εκκλησία να συνδράμει στην προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στις δηλώσεις του εξέφρασε τις επιφυλάξεις της Ιεραρχίας: «Εγώ οπωσδήποτε υπογράμμισα τα θέματα αυτά, άκουσα τις απόψεις του κ. προέδρου και είπα και τις δικές μου απόψεις. Αλλά εγώ είμαι ένα πρόσωπο μόνο, πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος. Τη συζήτησή μας και τα πολύ σπουδαία πράγματα που είπαμε, θα τα μεταφέρω στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο».
Σύμφωνα με συνεργάτες του προκαθημένου της ελλαδικής Εκκλησίας αρχιεπίσκοπος και πρωθυπουργός «μίλησαν για όλα, αλλά ακροθιγώς και για την εκκλησιαστική περιουσία χωρίς όμως αναφορές σε αυστηρό πλαίσιο».
«Αλλού με τρίβεις δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο»! Θα μπορούσε να ήταν η, (μη δοθείσα, άλλωστε), απάντηση του πρωθυπουργού. Σε ένα ιδανικό σενάριο διαχωρισμού κράτους- εκκλησίας το Μέγαρο Μαξίμου θα επιθυμούσε να «απαλλαγεί» και από τη μισθοδοσία των κληρικών, θέμα για το οποίο η Εκκλησίας της Ελλάδας ούτε που θέλει να ακούσει, επικαλούμενη το κοινωνικό έργο που προσφέρει, αντικαθιστώντας ουσιαστικά σε αυτό το ρόλο την κεντρική διοίκηση.
Μη μας διαφεύγει, εξ’ άλλου, η άλλη παροιμία: «Δεν έγινα παπάς ν’ αγιάσω, μα για να καλοπεράσω.»…
Θα ήταν υπερβολικά αισιόδοξο να περιμένει κανείς, να μας προκύψει ένα «βελούδινο διαζύγιο» μεταξύ εκκλησίας και κράτους. Να διαχειρίζεται μόνη της η εκκλησία την περιουσία της, αλλά, να αναλάβει και τη μισθοδοσία των κληρικών. Να παραιτηθεί, υπέρ του κράτους και των ακτημόνων από τσιφλίκια που της «παραχωρήθηκαν» από αυτοκράτορες με «χρυσόβουλα» ή από Τούρκους πασάδες με κιτάπια ή ταπιά. Να αποκτήσουμε, ως σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, υπουργείο παιδείας - σκέτο, χωρίς θρησκευμάτων και άλλα πολλά.
Οι «επιφυλάξεις» του αρχιεπισκόπου, τέλος, φέρνουν στο νου την επόμενη παροιμία: « Αλλιώς μας τα ‘λεγες παπά, πριν σε χειροτονήσουν».