Νέος εκλογικός νόμος: «θέλει κι αυτός … το Γερμανό του»;

Τους ενδοιασμούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, όπως εκφράστηκαν, για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του νέου εκλογικού νόμου οφείλει να τους λάβει κανείς σοβαρά υπόψιν. Ομοίως και την πρόταση του προέδρου της Ν.Δ. που κατατέθηκε με επιστολές του προς τους αρχηγούς των κομμάτων, για κατ’ αρχήν συζήτηση «από μηδενική βάση» των αρχών και των προϋποθέσεων για κατάθεση ενός τόσο σημαντικού νόμου. Σταθερή είναι η θέση των κομμάτων της Αριστεράς για καθιέρωση της απλής αναλογικής, που και αυτή πρέπει να συζητηθεί.
Εννοείται ότι αυτά που αναμένει κανείς από μία τέτοια ρύθμιση είναι η ευρύτερη δυνατή αντιπροσωπευτικότητα, η ανάδειξη βιώσιμων κυβερνήσεων, η καταπολέμηση του «μαύρου πολιτικού χρήματος», της «διαπλοκής οικονομίας και πολιτικής», της ενίσχυσης της δημοκρατίας μέσα στα κόμματα και γενικώς της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος, όσο αυτή μπορεί να εξαρτάται από τον εκλογικό νόμο.
Οι ενστάσεις που κατατίθενται από πολλές πλευρές, ακόμη και από κυβερνητικούς βουλευτές, αναφέρονται σε «βουλευτές δύο ταχυτήτων» και «ενίσχυση του αρχηγικού χαρακτήρα των κομμάτων». Εννοούν μ’ αυτό ότι οι βουλευτές των μονοεδρικών περιφερειών που θα εκλέγονται με σταυρό προτίμησης θα έχουν μεγαλύτερη δυσκολία εκλογής και «αυξημένο βάρος αντιπροσωπευτικότητας» σε σύγκριση με αυτούς που θα εκλέγονται με λίστα και θα είναι «επιλογή του αρχηγού».
Αν τα πολιτικά κόμματα συνεχίσουν να λειτουργούν με το σημερινό τρόπο, (στην πλειοψηφία τους), τότε οφείλουμε να δεχθούμε ότι ενισχύεται περεταίρω η θέση και ο ρόλος του αρχηγού. Όμως, μπορεί κανείς να καταθέσει αντίλογο:
Γιατί, δεν μπορούν τα μέλη των κομμάτων να απαιτήσουν εσωκομματικό δημοψήφισμα για τη σειρά των υποψηφίων βουλευτών στη λίστα των ευρύτερων περιφερειών; Να θυμίσουμε ότι αυτό το εφαρμόζει χρόνια τώρα ο ΣΥΝ στις ευρωεκλογές και όταν αυτό καταστρατηγήθηκε στην περίπτωση του κ. Παπαδημούλη, επέφερε αναταράξεις.
Οφείλουμε να σταθμίσουμε τα οφέλη της λίστας: Καίριο πλήγμα στο «πολιτικό χρήμα» και τις εξαρτήσεις από οικονομικά και άλλα κέντρα. «Απελευθέρωση» από το ρουσφέτι. Δεν «νομιμοποιούνται» να το απαιτούν οι ψηφοφόροι και … δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει ο βουλευτής.
Επειδή η «διαπλοκή και διαφθορά» εδώ βρίσκουν τόπο, μπορεί κανείς να αναμένει εξυγιαντική λειτουργία από μια τέτοια ρύθμιση. Και, πράγματι, θα έχουμε βουλευτές «δύο ταχυτήτων»: Οι 180 που θα εκλέγονται με σταυρό σε μονοεδρικές θα είναι «υποχρεωμένοι» - πολλαπλώς μάλιστα - να συνεχίσουν στο δρόμο του ρουσφετιού. Έτσι, για να μη στερηθούμε απότομα κάτι με το οποίο γαλουγηθήκαμε πολιτικά και υποστούμε … στερητικό σοκ!
Εις ό,τι αφορά την εφαρμογή της απλής αναλογικής, αξίζει να θυμίσουμε την αντιμετώπιση που είχαν ο αείμνηστος Μ. Παπαγιαννάκης και τώρα ο Φ. Κουβέλης, που τόλμησαν να μιλήσουν για ανάγκη συνεργασιών…