Σεισάχθεια!

Με μια σειρά νόμων με τους οποίους ο Σόλων ο Αθηναίος
• διέγραψε τα χρέη,
• ελευθέρωσε όσους είχαν γίνει δούλοι των δανειστών τους λόγω χρέους,
• υποχρέωσε τους μεγαλογαιοκτήμονες να επιστρέψουν στους μικρογαιοκτήμονες τα χωράφια που τους είχαν πάρει ως υποθήκη για τα χρέη,
• απαγόρευσε να δανείζεται ο πολίτης με εγγύηση την προσωπική του ελευθερία,
• όρισε ανώτατο όριο εδαφικής ιδιοκτησίας που θα μπορούσε να κατέχει κάθε πολίτης.
Μετά από 2,5 χιλιάδες χρόνια «εξέλιξης» της Δημοκρατίας, στη χώρα που τη γέννησε, οι πολίτες της βιώνουν μια σύγχρονη πολιτική - και κυρίως - οικονομική δουλεία στους σύγχρονους «αρίστους», (νταβατζήδες και golden boys) της νέο - Δημοκρατικής εκδοχής του φιλελευθερισμού.
Όταν, ακόμη και η Χούντα, χάρισε τα χρέη των αγροτών, η κυβέρνηση του «μεσαίου χώρου» και της «μηδενικής ανοχής» στη διαφθορά, αναγκάζει τους αγρότες, τους θεράποντες της γης και στυλοβάτες της εθνικής μας οικονομίας, να βγαίνουν στους δρόμους χειμωνιάτικα.
Και είναι πολλοί, οι φλεγματικοί - βολεμένοι που επιχειρούν να τους διαβάλουν, να μειώσουν την ηθική αξία του αγώνα τους, γράφοντας ή φωνασκώντας ότι δεν δικαιούνται να «κόβουν τη χώρα στα δύο», «καταλύοντας το κράτος του νόμου». Μιλούν, βεβαίως, για το νόμο, που επιτρέπει στους σύγχρονους σαράφηδες - τους τραπεζίτες - να τους ληστεύουν και τους κάθε λογής μεταπράτες και λαμόγια να πλουτίζουν από το δικό τους μόχθο. Να αγοράζουν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές και να τα πουλάνε στους καταναλωτές σε δεκαπλάσια τιμή.
Ούτε ο κ. Καραμανλής, ούτε ο κ. Χατζηγάκης, που προεκλογικά ανέβαινε στα τρακτέρ και συνθηματολογούσε: «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά», θέλουν και μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των αγροτών. Επειδή βασικό δόγμα της πολιτικής τους είναι η «ελεύθερη οικονομία της Αγοράς». Του απόλυτου χάους, δηλαδή, στη λειτουργία της κοινωνίας, όπου ισχύει ο νόμος της ζούγκλας, «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό».
Οι τράπεζες και ο χρηματοπιστωτικός τομέας της οικονομίας ουδόλως θα συνεισφέρουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, που, εξ άλλου, οι ίδιες δημιούργησαν, ακόμη κι αν τους χαρίσει η κυβέρνηση διπλάσια από τα 28 δισ. Ευρώ που τους προσφέρει. Αν τα χρήματα αυτά πρέπει, όπως πολλοί από την αντιπολίτευση υποστηρίζουν, να διοχετευθούν στην «πραγματική οικονομία», τότε πρέπει να υποστηρίξουν μια νέα «σεισάχθεια», που θα αφορά πρωτίστως τους αγρότες.

Έστι… ΔΗ.Κ.ΚΙς οφθαλμός…

Μια δίκη που έγινε στον Άρειο Πάγο την προηγούμενη βδομάδα, έρχεται να καταγράψει - σαν σε μια κακόγουστη φωτογραφία - τις «υπόγειες διαδρομές» της πολιτικής στη χώρα μας. Όχι τις ιλουστρασιόν παρουσιάσεις των συνεντεύξεων σε εφημερίδες και ένθετα ή τις κοκορομαχίες στην T.V.
Μιλώ για τακτικές και στρατηγικές, που δεν αποφασίζονται με «δημοκρατικές διαδικασίες», αλλά επιβάλλονται ως «αδήριτη ανάγκη» για … το κοινό καλό!
Μετά την αποτυχία του ΔΗ.Κ.ΚΙ. να εισέλθει στη Βουλή, στις εκλογές του 2004, ο Πρόεδρός του Δ. Τσοβόλας ανακοίνωσε τη διάλυσή του! Αυτό έγινε μετά από εισήγησή του στην Πολιτική Γραμματεία, η οποία με ψήφους 6 έναντι 4 αποφάσισε θετικά. Οι 4 μειοψηφήσαντες προσέφυγαν στο μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με ασφαλιστικά μέτρα και αυτό αποφάσισε ότι για την επικύρωση της απόφασης έπρεπε να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί σωματείων για τη διάλυση, επειδή δεν ορίζονταν η σχετική διαδικασία στο καταστατικό. Δηλαδή έπρεπε να συγκληθεί έκτακτο συνέδριο. Ταυτόχρονα, το δικαστήριο ανέστειλε την απόφαση της Π.Γ. και έτσι το κόμμα περιήλθε στην προ της διάλυσης κατάσταση. Στις 12.07.2004, συνήλθε η Κ.Ε. με πρόσκληση και των διαφωνούντων. Αυτοί δεν προσήλθαν. Η Κ.Ε. επικύρωσε την απόφαση της Π.Γ. στις 23.08.2004 συνέρχεται εκ νέου η Κ.Ε. και αποφασίζει για έκτακτο Συνέδριο, που έγινε στις 30.10.2004. Σ’ αυτό μετείχαν 700 σύνεδροι απ’ όλη την Ελλάδα και 300 παρατηρητές και αποφασίστηκε, με μεγάλη πλειοψηφία, α) η διάλυση του κόμματος, β) παραίτηση από τις κρατικές επιχορηγήσεις για το 2005, ’06, ’07 και ’08, γ) επιστροφή του 1 εκατ. Ευρώ στα κρατικά ταμεία. (Στις 01.10.2004, με απόφαση της Επιτροπής δεοντολογίας διαγράφηκαν οι διαφωνούντες).
Να σημειωθεί ότι με την απόφαση 137/2004 του Αρείου Πάγου απαγορεύτηκε η συμμετοχή των διαφωνούντων, με τον τίτλο του ΔΗ.Κ.ΚΙ. στις Ευρωεκλογές του 2004. Επίσης, με άλλη απόφαση του Α.Π. (4/2007) ακυρώθηκαν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, που ισχυρίζονταν ότι εκπροσωπούν το ΔΗ.Κ.ΚΙ. και το ανώτατο δικαστήριο αποφάσισε ότι αυτοί εκπροσωπούν μόνον τον εαυτό τους.
Η ομάδα των διαφωνούντων, (λιγότεροι από 20), συνεργάστηκε σε διάφορες εκλογές με το Κ.Κ.Ε. και το ΣΥΡΙΖΑ, ισχυριζόμενη ότι εκπροσωπεί το ΔΗ.Κ.ΚΙ. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι τα κόμματα - «υποδοχείς» τους καλύπτουν όταν συνεργάζονται και τους καταγγέλλουν όταν σπάνε τη συνεργασία.
Μιλάμε για … «πολιτική αρχών», που αφορά 4,5 εκατ. Ευρώ σήμερα!