Πρώτη προτεραιότητα: Σταματήστε την κλοπή!

Η υλοποίηση μιας και μόνης προεκλογικής εξαγγελίας της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης, στο πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησής της, θα ήταν ίσως αρκετή να ικανοποιήσει ένα τεράστιο κομμάτι των πολιτών, είτε ψήφισαν αυτό το κόμμα, είτε όχι: Και αυτό θα μπορούσε να φέρει την «κωδική» ονομασία, σεισάχθεια!
Δεν υπονοείται μ’ αυτό η διαγραφή χρεών των πολιτών προς τις τράπεζες, αλλά μια γενναία, όσο και απολύτως αναγκαία ρύθμιση μεταφοράς όλων αυτών των χρεών, σε ένα πιστοληπτικό οργανισμό που θα ανελάμβανε όλα αυτά τα χρέη με ευρωπαϊκούς όρους. Δηλαδή, μια ρύθμιση που θα προέβλεπε τη μεταφορά επαγγελματικών, στεγαστικών και άλλων δανείων στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή την Αγροτική Τράπεζα, με εγγύηση του Δημοσίου και επιτόκια της τάξης του 4 ή 5%, όπως γίνεται με τις τράπεζες της Ευρώπης.
Κάτι τέτοιο και τους δανειολήπτες θα ανακούφιζε, αλλά και κέρδη θα συσσώρευε στο συγκεκριμένο πιστοληπτικό οργανισμό, επειδή θα προέκυπτε τεράστιος τζίρος! Αν, μάλιστα, προχωρούσε σε χορήγηση νέων - χαμηλότοκων δανείων σε επαγγελματοβιοτέχνες για να κινηθεί η αγορά, τότε θα είχαμε μια τεράστια πολιτική και οικονομική επιτυχία, που θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και θα έδινε «αέρα» στη νέα κυβέρνηση, να προχωρήσει στις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη ο λαός και η χώρα.
Δε χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ κανείς, προκειμένου να καταδείξει το χαρακτήρα και το μέγεθος της «ληστείας» του εισοδήματος των πολιτών από πλευράς των τραπεζιτών ή του χαρακτήρα και της αναποτελεσματικότητας των «ρυθμίσεων» της κυβέρνησης Καραμανλή. Κάθε οικογένεια έχει κάτι να «μολογήσει»…
Μέσα στις προσδοκίες των πολιτών από τη νέα κυβέρνηση, ο «εξορθολογισμός» της λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας κατέχει πρωτεύουσα θέση. Κάτι τέτοιο φαντάζει αυτονόητη προϋπόθεση για να πάψει η Ελλάδα να θεωρείται Αφρο - βαλκανική μπανανία και οι Έλληνες καθυστερημένοι ιθαγενείς. Οι πολίτες μπορεί να ανέχονται πολλές προσβολές που αφορούν την ποιότητα ζωής τους, την περιβαλλοντική και πολιτιστική υποβάθμιση, αλλά έδειξαν ότι δεν ανέχονται την κλοπή γενικώς και καταδικάζουν τους κλέφτες και τους υποστηρικτές τους.
Οι «υβριστές» έχουν την τύχη των τραγικών ηρώων των αρχαιοελληνικών τραγωδιών: Αποχωρούν από σκηνής εν μέσω λαϊκής κατακραυγής, όχι «σεμνά και ταπεινά», αλλά ντροπιασμένοι και ταπεινωμένοι.
Το δυσκολότερο έργο είναι η διαχείριση της λαϊκής οργής.

«Η Δημοκρατία ενίκησε».

Το προφητικό σκίτσο του Κ. Μητρόπουλου, το 1965, που παρουσίαζε τον κ. Γ. Παπανδρέου, (παππού του σημερινού Πρωθυπουργού), ήταν για τις μέρες του προφητικό. Παρουσίαζε τον εκλεγμένο με ευρεία πλειοψηφία αρχηγό της «Ένωσης Κέντρου» να παρουσιάζεται στη σκηνή αναγγέλων τη «νίκη της Δημοκρατίας», ενώ πίσω από την πόρτα παραφυλούσε ο ένστολος χουντικός με το σχοινί στο χέρι. Το αγέρωχο ύφος του κ. Παπανδρέου σε πλήρη αντιδιαστολή με την αγωνία των «θεατών» - πολιτών που έδειχναν με το δάχτυλο τον κίνδυνο.
Σήμερα, βεβαίως, δεν απειλείται η Δημοκρατία από συνταγματική εκτροπή. Είναι, όμως, τόσα και τέτοια τα προβλήματα που φαντάζουν δυσεπίλυτα, εάν αντιπαραβληθούν με τα «θεσμικά αντίβαρα» που διαθέτει η σημερινή Δημοκρατία: Η ίδια η λειτουργία των πολιτικών κομμάτων που διαχειρίζονται την εξουσία, με την «πυραμιδική» μορφή τους, τον παντοδύναμο Πρόεδρο και την ηγετική τους ομάδα, η απουσία συνεργασιών, το «πρωθυπουργικό μοντέλο διακυβέρνησης» και η διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος είναι ο σημερινός κίνδυνος.
Ο ευδαιμονισμός, η ήσσων προσπάθεια, το «γλύψιμο» και το ρουσφέτι, η ευνοιοκρατία και το βόλεμα των «ημετέρων» έχουν δημιουργήσει «κοινωνία πελατών» αντί αυτής των πολιτών. Η απουσία πνεύματος αλληλεγγύης, η απάθεια και ο πολιτικός αμοραλισμός συνιστούν μείζονα αρνητική προϋπόθεση για κάθε προσπάθεια υπέρβασης της κρίσης.
Αρκεί, εξ άλλου, να «διαβάσει» κανείς με άλλο μάτι ορισμένα στοιχεία των εκλογικών αποτελεσμάτων: Η αποχή έδειξε ότι ένας στους τρεις πολίτες «γύρισε την πλάτη» συνολικά στο πολιτικό σύστημα.
Αν εξαιρέσει κανείς τη Ν.Δ. που υπέστη σαρωτική ήττα και εισέρχεται σε περίοδο εσωκομματικής κρίσης, όλοι οι υπόλοιποι δηλώνουν … ικανοποιημένοι και νικητές! Τα κόμματα της Αριστεράς, παρά την απώλεια μικρού ποσοστού και μιας έδρας έκαστο, αναφορικά με τις εκλογές του 2007, δηλώνουν «ικανοποιημένα» και δεν ενδιαφέρονται να «λερώσουν τα χέρια» με τη διαχείριση της εξουσίας.
Ο νέος Πρωθυπουργός επαγγέλθηκε άλλο ύφος και ήθος εξουσίας, που θα έχει όμως να αντιμετωπίσει την «πολιτική βουλιμία» των κομματικών στελεχών, που … ήδη έσπευσαν στο ράφτη.
Η πορεία των πολιτικών εξελίξεων εξαρτάται, λοιπόν, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα από το σθένος και τη συνέπεια του «ηγέτη». Και όσο κι αν ο ρόλος της προσωπικότητας στη διαμόρφωση της Ιστορίας είναι καθοριστικός, δεν μπορεί παρά να γεννά ανησυχίες.
Οι προοδευτικές πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες είναι απαραίτητες όσο ποτέ άλλοτε.