«Τέρμα τα δίφραγκα»!

Φράση γοητευτική, «μάγκικη», με προέλευση εκ… Θεσσαλονίκης: Η σημασία της ανάλογη της αγγλικής “game over”, τέλος παιχνιδιού ή τέλειωσε το παραμύθι. Ενίοτε παρέπεμπε και στο τέλος της ζωής, «τετέλεσται»!
Η φράση αυτή «πολιτογραφήθηκε» στο νεοελληνικό λεξιλόγιο από τους … εισπράκτορες των αστικών λεωφορείων της Θεσσαλονίκης, προ πεντηκονταετίας περίπου. Το αντίτιμο του εισιτηρίου δύο δραχμών, «ένα δίφραγκο», ίσχυε για τη διαδρομή μέχρι «Καμάρα». Όταν, λοιπόν, το αστικό έφθανε στην Καμάρα και έκανε στάση, ακούγονταν η αυστηρή φωνή του εισπράκτορα: «Τέρμα τα δίφραγκα»! Και όσοι είχαν πληρώσει εισιτήριο δύο δραχμών έπρεπε να κατέβουν.
Κατ’ αναλογίαν, και μεταφερόμενη η φράση αυτή στην … πολιτική, θα μπορούσε άνετα να χρησιμοποιηθεί ως σύνθημα - παράγγελμα προς όλους τους πολιτικάντες της μεταπολίτευσης, τους μαθητευόμενους μάγους, που παρίσταναν και συνεχίζουν να παριστάνουν τους εθνοσωτήρες. Πολύ περισσότερο, μπορεί να ισχύει για τους νεότευκτους «επανιδρυτές» του κράτους, τους «δεξιούς - αδέξιους» εγχωρίους νεοφιλελεύθερους, που νόμισαν ότι ο «εισπράκτωρ - λαός», τους χορήγησε … εισιτήριο δειαρκείας και θα μπορούν να «βολτάρουν» άνετα, επιβαίνοντες στο … «λεωφορείον η Ελλάς».
Επιχειρούν σήμερα να ταυτιστούν με … την υπευθυνότητα, προσάπτοντας σε όλους τους άλλους την κατηγορία της ανευθυνότητας, ενώ γνωρίζουν ότι, έχοντας … διανύσει τη διαδρομή της εξάχρονης διακυβέρνησης, διέψευσαν και τους πλέον καλόπιστους και υπομονετικούς υποστηρικτές τους. Αν μπορεί να θεωρείται υπευθυνότητα η πολιτική των «δομημένων ομολόγων», των καρτέλ και των «κουμπάρων», των παρακολουθήσεων της … «Βρονταφόν» και της έκδοσης των Πακιστανών! Της επανασύστασης της … αγροφυλακής, του ψεκασμού των αγροτών με χημικά, της διαρκούς πολιορκίας των Εξαρχείων και της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Επιβιβάστηκαν στο λεωφορείο υποσχόμενοι ότι θα το οδηγήσουν σε … λεωφόρους ευτυχίας για όλους και το οδήγησαν στο «βαλτοπέδιο». Έκαναν μπίζνες με τον Εφραίμ και τον Αρσένιο, με αντικείμενα ακίνητα του Δημοσίου. Στρογγυλοκάθησαν στις θέσεις και δε λένε να ξεκολλήσουν, ενώ ο «εισπράκτωρ» τους φωνάζει: «Τέρμα τα δίφραγκα».
Είναι καιρός, πριν οδηγήσουν το λεωφορείο σε γκρεμό, να αρχίσουν να τους φωνάζουν οι «συνεπιβάτες»: «Κάτω, ρεε!», «Τέρμα τα δίφραγκα»…