«Από πίτα που δεν τρως…»

«… τι σε νοιάζει κι αν καεί»! Λέει μια κυνική παροιμία, που παρά τον κυνισμό της, μπορεί να θεωρηθεί ως δικαιολογημένη αντίδραση των περιθωριοποιημένων και αδικημένων ενός κοινωνικού συστήματος, που άλλους χαϊδεύει και τους έχει «στα μετάξια» και άλλους, «δεν τους βλέπει» ή για να ακριβολογούμε … τους έχει χεσμένους.
Βέβαια, οι περί ων ο λόγος κινδυνεύουν, αν η «πίτα» καεί, να επισύρουν επί των κεφαλών τους την μήνιν όσων προσδοκούσαν κομμάτι αυτής της πίτας και τώρα την βλέπουν καμένη. Και νηστικοί, λοιπόν, και στοχοποιημένοι. Αλλά, γι’ αυτούς, η διαφορά είναι αμελητέα.
Όσοι, όμως, κατοικούν στο «υπόγειο της πολυκατοικίας», δεν μπορούν να πουν: «εφόσον δεν έχω θέα, τι με νοιάζει κι αν γκρεμιστεί το σπίτι»! Επειδή, απλούστατα, αυτοί θα είναι οι πρώτοι που … θα θαφτούν στα ερείπια. Οι του ρετιρέ … θα κάτσουν από πάνω!
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους αγρότες φέτος - όπως κάθε χειμώνα - που «μπλοκάρουν» δρόμους, σιδηροδρόμους και σύνορα, θεωρώντας ότι το (αναμφισβήτητο) δίκιο τους, τους επιτρέπει να «κάψουν την πίτα» ή να αφήσουν να γκρεμιστεί η πολυκατοικία. Χρόνια τώρα, οι «πράσινοι, οι βένετοι και ερυθροχίτωνες στρατηγοί του κάμπου», κάνουν «αγώνα», με πρώτους «καμένους» τους λοιπούς συμπολίτες, οι οποίοι απελπίζονται, αγανακτούν, αλλά αδυνατούν να συμβάλλουν σε όποια λύση του προβλήματος.
Μείζων η ευθύνη των «κομμάτων εξουσίας», που διαχειρίστηκαν από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα τη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι εξοργιστικά προκλητικό το επιχείρημά τους: «Δεν συζητούμε με κλειστούς δρόμους». Κι όταν ήταν ανοιχτοί; Απαντούν λογικά οι αγρότες. Γιατί μέχρι τώρα δεν κάνατε το Μητρώο αγροτών, ώστε να μην καρπώνονται τις επιδοτήσεις οι «αγρότες», που κατά κύριο επάγγελμα είναι γιατροί, δικηγόροι, υπάλληλοι και εισοδηματίες; Γιατί δεν ρυθμίσατε τα χρέη των αγροτών και δεν κάνατε μια (πραγματική) Αγροτική Τράπεζα, που θα έδινε φθηνά καλλιεργητικά δάνεια; Γιατί δεν μειώσατε το κόστος των καλλιεργητικών εφοδίων; Γιατί δεν αλλάξατε το θεσμικό πλαίσιο, ώστε να μην πολυδιασπάται το αγροτικό συνεταιριστικό κίνημα και αφήσατε τους μεταπράτες και τους μεσάζοντες να αλωνίζουν; Χιλιάδες «γιατί» που θρέφουν την οργή των αγροτών και προκαλούν τη λογική κάθε εχέφρωνος πολίτη.
Από την άλλη, αυτές οι πολιτικές είναι αποτέλεσμα του δόγματος «ελεύθερη οικονομία και αγορά», που και οι ίδιοι οι αγρότες, (στη συντριπτική τους πλειοψηφία), επιλέγουν στις εκλογές. Ας «έσπερναν» αλλιώς!