Και πού «κολλάει» πάλι αυτό, θα μου πείτε. Δίκιο, φαίνεται, να έχετε. Διότι, τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι δυο κύριοι με τα δικά μας, καθημερινά, προβλήματα; Εδώ, εμάς μας απασχολεί η ανεργία μας, η ακρίβεια και ο διαφαινόμενος κίνδυνος … ακυβερνησίας της χώρας μας.
Έλα, όμως, που ο Μπάρακ παρουσιάζεται ως η «ελπίδα» όλης της προοδευτικής ανθρωπότητας, ενός τμήματος της «συντηρητικής» … τοιαύτης, μη εξαιρουμένης! Θα τον ψήφιζαν – αν μπορούσαν – το 80% των Γερμανών και το 70% των Γάλλων! Είναι αυτός, ο Ομπάμα, που υιοθετεί πλήρως την «άποψη» όλων των ισχυρών του πλανήτη, (της Ντόρας μη εξαιρουμένης), ότι ο «πόλος του κακού», των επόμενων ετών, είναι το Ιράν και το «πυρηνικό» του πρόγραμμα. Τη στιγμή, που όλοι σχεδόν οι ισχυροί ηγέτες του κόσμου, (του Καρατζαφέρη μη εξαιρουμένου), συμφωνούν και προγραμματίζουν παραγωγή ενέργειας, μέσω πυρηνικών αντιδραστήρων, βαφτίζοντάς την «πράσινη» (!) ενέργεια. (Συμφώνησε κι ο κυρ – Σουφλιάς).
Τι είπε, όμως, ο Μπάρακ για τον Ο.Η.Ε., για την παγκόσμια φτώχια, για το φάσμα της πείνας του πλανήτη; Μιλάει, γενικώς, για «αλλαγή»! Μας τα ‘πανε κι εμάς κάποτε…
Ο Ιρανός είπε ότι «η παγκόσμια αγορά είναι γεμάτη πετρέλαιο και η άνοδος του αργού είναι τεχνητή». Και ότι «πίσω από την επισιτιστική κρίση βρίσκονται δυνάμεις που κερδοσκοπούν και χειραγωγούν». Είπε ακόμη ότι «οι μεγάλες δυνάμεις ενεργούν με σκοπό την υποτίμηση του δολαρίου και αυτό είναι που προκάλεσε την αύξηση των τιμών του πετρελαίου και των προϊόντων διατροφής» και ότι «ορατά και αόρατα χέρια εργάζονται για να ελέγχουν τις τιμές προκειμένου να επιτύχουν τους πολιτικούς και οικονομικούς τους σκοπούς»…
Τέλος, ο… καταραμένος Ιρανός έθεσε το ερώτημα:
«Πώς μπορούν οι μηχανισμοί του ΟΗΕ να βελτιώσουν την κατάσταση την ώρα που ορισμένες δυνάμεις επιβάλλουν τις αποφάσεις τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας και το χειραγωγούν;».
Και ζήτησε «το σχηματισμό ενός ανεξάρτητου και δίκαιου θεσμού, που θα γίνεται σεβαστός από όλες τις χώρες για να ρυθμίσει την αγορά προϊόντων διατροφής με δίκαιο τρόπο»…
Πώς να μην πάρει τη θέση του … Μπιν Λάντεν και να … μην τον προτιμώ;
Τρίτη 29 Ιουλίου 2008
Μπάρακ Ομπάμα και Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Οντως η κρίση είναι τεχνιτή
Μόνο το 2007 οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν κατά 65%, των γαλακτοκομικών προϊόντων κατά 80%. Στο α΄ τρίμηνο του 2008 η τιμή του ρυζιού διπλασιάστηκε. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η γη μπορεί να εξασφαλίσει τροφή δυόμισι φορές παραπάνω από το σημερινό πληθυσμό. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απόδειξη του παραλογισμού αλλά και του γενοκτονικού χαρακτήρα του νεοφιλελευθερισμού.
Δημοσίευση σχολίου