Είτε «παραπλανηθέντες», είτε «μη ευθυνόμενοι» είναι ανύπαρκτοι!

Τουτέστιν, προσομοιάζοντες με … φαντάσματα - «αερικά»! Οι κυβερνώντες, οι ασκούντες την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, με την προκλητική απόφαση του διορισμένου από τους ίδιους Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Σανιδά και την προκλητικότερη προσπάθεια αιτιολόγησής της, είναι σα να μην υπάρχουν!
Διότι, πως είναι δυνατόν η Δημόσια Διοίκηση και ανώτεροι λειτουργοί της να «συνεργάζονται» με ιερομονάχους του Βατοπεδίου, να απεργάζονται «ανταλλαγές» και αγοραπωλησίες δημόσιας περιουσίας και αυτοί που κυβερνούν, (νομοθετούν, εφαρμόζουν τους νόμους και προΐστανται της Δημόσιας Διοίκησης), να μην γνωρίζουν και να μην έχουν ευθύνη;
Το ερώτημα είναι απλούστατο, απευθύνεται στον «ανώτατο κατή», κ. Σανιδά και σε όλους όσοι καταθέτουν ανάλογη επιχειρηματολογία. Δεν επιδέχεται, δε, πολλών απαντήσεων ή μη μόνον της ακόλουθης διάζευξης: Ή συνένοχοι ή ανίκανοι! Εξίσου επικίνδυνες και βλαπτικές για τη Δημοκρατία και οι δύο εκδοχές. Το πρώτο «θύμα» του … «ρινοκερισμού» τους είναι η κοινή λογική. Στην κυριολεξία πάνε να «τρελάνουν τον κόσμο»: Ακόμη ισχυρίζονται ότι έχουν … «σχέδιο για τη σωτηρία της χώρας», για την «αντιμετώπιση της διαπλοκής και της διαφθοράς» και την «επανίδρυση του κράτους»! Τι κι αν ο κόσμος καγχάζει με αυτά τα ανέκδοτα; Αυτοί απτόητοι, προσποιούνται ότι … «ψιχαλίζει»!
Όταν «έρχονται στα δύσκολα», αποχωρούν (!) από τη Βουλή, αν και διαθέτουν πλειοψηφία, έστω και ισχνή. Άρπαξαν ως σανίδα σωτηρίας την παγκόσμια κρίση και προσποιούνται … «τα θύματα». «Βγαίνουν κι από πάνω», ισχυριζόμενοι ότι «για πρώτη φορά στη χώρα», δεν υπάρχει σκάνδαλο που, (με δική τους, μάλιστα, πρωτοβουλία), να μην «πάει στη δικαιοσύνη»! Ποια δικαιοσύνη; Του Σανιδά που παριστάνει το «μέγα ιεροφάντη»; Τι κι αν παραιτούνται αξιοπρεπείς εισαγγελείς; Τι κι αν βοά ο τόπος; (Αυτό είναι πράγματι η «κατακραυγή»). Αυτοί το βιολί τους: Ακόμη, μετά από έξι χρόνια δικής τους διακυβέρνησης, φταίει … το ΠΑ.ΣΟ.Κ.!!
Το άλλο αναπάντητο, εδώ και χρόνια, ερώτημα που απασχολεί την «κοινή γνώμη» και αφορά ευθέως τη λειτουργία της δικαιοσύνης είναι γιατί ουδείς τιμωρείται. Από τους κυβερνώντες, υπουργούς και υφυπουργούς. Καλύπτονται πίσω από το νόμο περί «ευθύνης υπουργών» και την περιβόητη, πλέον, «πολιτική ευθύνη». Τι κι αν ο κόσμος έχει πλέον αγανακτήσει και κατατάσσει στον πάτο της κλίμακας εκτίμησης τους πολιτικούς και την πολιτική, συλλήβδην; Αυτοί, το βιολί τους!
Δεν είναι τυχαίο. Είναι επιλογή τους: Με τόσους πολλούς αηδιασμένους και απογοητευμένους και με τάση ιδιώτευσης πολίτες, γίνεται ευκολότερα η «δουλειά».