Ο «δωροθέτης» κύριος Μανούσης.

Ασκήσεις «νεοδημοκρατικής άλγεβρας» καλούνται να λύσουν οι Έλληνες πολίτες, για μία ακόμη φορά: Να θυμίσουμε τη φοβερή εξίσωση του «επιτίμου», 0 + 0 = 14%! Τώρα, πρέπει να σπαζοκεφαλιάζουμε για το πώς το 144 είναι μεγαλύτερο του 146 και δεν παραπέμπεται ο κ. Παυλίδης. Όλη η γλαφυρή αντίφαση του νόμου περί ευθύνης (;) υπουργών αναδεικνύεται με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή που οδήγησε στην «τεχνητή λεύκανση» του πρώην υπουργού με τις 6 λευκές ψήφους.
Αλλά, αν ακόμη δεχθεί κανείς ότι όλα αυτά είναι απόρροια του ισχύοντος Συντάγματος και του νόμου περί «ευθύνης υπουργών», καθώς και της … προσήλωσης του κυβερνώντος κόμματος στο «σεβασμό» των θεσμών, παραμένει ένα ερώτημα και μια απορία: Είναι γνωστό ότι το δικονομικό μας σύστημα αποδέχεται ότι η δωροδοκία είναι … νόμισμα διπλής όψης. Υπάρχει η ενεργητική και παθητική δωροδοκία. Σύμφωνα με τις καταγγελίες του ιδίου, ο κ. Μανούσης δωροδόκησε τον κ. Παυλίδη, για να του ανατεθούν επιδοτούμενα δρομολόγια «άγονων γραμμών».
Η απορία είναι: Γιατί δεν διώκεται ο κ. Μανούσης για ενεργητική δωροδοκία; Γιατί ο κατηγορούμενος κ. Παυλίδης δεν τον διώκει για συκοφαντική δυσφήμιση; Γιατί δεν τον διώκει αυτεπαγγέλτως ο «μέγας Κατής», κ. Σανιδάς; Γιατί η πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης δεν εστιάζει την κριτική της στην αυτονόητη παρανομία του κ. Μανούση;
Μήπως φοβούνται ότι τα καταγγελόμενα απ’ αυτόν αποδειχθούν αληθή σε μία ακροαματική διαδικασία, ενώπιον της δικαιοσύνης;
Φανταστείτε τι επρόκειτο να υποστεί ένας κοινός πολίτης, (όπως είναι - ή μήπως όχι; - ο κ. Μανούσης), εάν δημοσίως είχε ισχυριστεί ότι δωροδόκησε το Διευθυντή της Δ.Ο.Υ. Ποντοκερασιάς, προκειμένου να του ρυθμίσει οφειλόμενους φόρους!
Τι είδους ομηρεία είναι αυτή που υποχρεώνει σε πολιτική αφασία όλο το «σύστημα» της Ν. Δ. ; Τι και πόσα γνωρίζει ο κ. Παυλίδης και τους κουνάει προκλητικά το δάχτυλο και μιλά για «πεταμένα φορτία στη θάλασσα, χωρίς … αποζημίωση»;
Μπορεί να επιβάλλουν «ομερτά» στους υπουργούς και να καθοδηγούν τη … «συνείδηση» των βουλευτών τους.
Μπορεί να … «σανιδώνουν» προκλητικά το κύρος της δικαιοσύνης και να ταΐζουν «παπαγάλους» στην κρατική ΥΕΝΕΔ και τον «οίκο προπαγάνδας» του Κουρή.
Τη λαϊκή καταδίκη δεν πρόκειται να την αποφύγουν.
Θα μετράμε, όμως, έξι «χαμένα χρόνια» στην πολιτική ιστορία του τόπου.